Przyczyny migreny

Migrena dotyka ok. 11% dorosłej populacji, w tym trzykrotnie częściej kobiet niż mężczyzn. Migrena jest trzecim najczęściej występującym schorzeniem na świecie.

Przyczyny migreny mogą mieć podłoże dziedziczne i/lub środowiskowe. Przyjmuje się, że ataki migreny mogą być prowokowane przez następujące czynniki:

Diagnozowanie migreny

Podstawą diagnozowania migreny jest występowanie charakterystycznych objawów migreny oraz różnicowanie ataków migrenowych od innych rodzajów bólów głowy.

• każdy atak trwa od 4 do 72 godzin
• bólowi głowy, charakteryzujący się przynajmniej dwiema z następujących cech:
  • jednostronny
  • pulsujący/tętniący
  • o silnym lub bardzo silnym natężeniu, ograniczającym lub uniemożliwiającym normalne czynności życiowe
  • nasilający się̨ podczas wysiłku fizycznego
• bólowi towarzyszy przynajmniej jeden z objawów:
  • nudności
  • wymioty
  • nadwrażliwość na dźwięk
  • nadwrażliwość na światło

W ramach badania określa się także, czy migrenie towarzyszy aura. Aura to zespół objawów towarzyszących, występujący u ok. 1/3 osób cierpiących na migrenę tuż przed lub razem z pojawieniem się bólu. Ustępuje zwykle z pojawieniem się bólu. Może obejmować:

• upośledzone widzenie, najczęściej z jednej strony (puste plamy, jasne lub migające światła, kolorowe zygzaki)
• objawy sensoryczne (uczucie kłucia lub drętwienia, zwykle towarzyszące objawom wizualnym)
• trudności w mówieniu lub znajdowaniu właściwych słów

Przy diagnostyce migreny ważne jest różnicowanie migreny od bólów głowy innego pochodzenia oraz określenie, czy migrena ma charakter epizodyczny czy przewlekły.

W ramach diagnostyki i różnicowania bólów głowy lekarz może zlecić m.in. następujące badania:

• Elektroencefalografię (EEG)
• Badanie wzrokowych potencjałów wywołanych (WPW)
• Tomografia komputerowa (CT)
• Rezonans magnetyczny (MRI

Lekarz może także skierować pacjenta na konsultację do laryngologa i/lub chirurga szczękowego, aby wykluczyć inne źródła pochodzenia bólu.

Jeżeli lekarz zdiagnozował migrenę, kolejnym krokiem przed wdrożeniem odpowiedniej terapii jest określenie czy migrena ma charakter epizodyczny czy chroniczny (migrena przewlekła). W tym celu lekarz może zalecić prowadzenie dzienniczka . [hiperłącze do dzienniczka], w którym pacjent odnotowuje szczegóły dotyczące wystąpienia i przebiegu ataku migrenowego.

Leczenie migreny

Celem leczenia migreny jest przede wszystkim zmniejszenie nasilenia ataków bólu głowy oraz czasu ich trwania oraz powrót do normalnego funkcjonowania

W zależności od rodzaju migreny, stopnia nasilenia objawów i etapu terapii stosuje się następujące leki:

• Środki przeciwbólowe, dostępne bez recepty
• Środki przeciwwymiotne
• Leki z grupy tryptanów
• Leki profilaktyczne (np. betablokery)
• Ciała monoklonalne
• Toksynę botulinową

Leczenie powinno być prowadzone ściśle według zaleceń lekarza. Należy uważać, aby nie nadużywać leków i nie przyjmować ich zbyt długo, a także zgłaszać lekarzowi występowanie ewentualnych działań niepożądanych

Uzupełniająco, w terapii migreny, zwłaszcza przewlekłej, stosuje się metody medycyny alternatywnej, w tym:

• Blokady
• Akupunkturę
• Biofeedback
• Terapię poznawczo-behawioralną
• Masaże i fizjoterapię

W migrenie przewlekłej o szczególnie ciężkim przebiegu i braku podatności na podstawowe metody leczenia, może być zastosowane leczenie chirurgiczne.

Integralnym elementem procesu terapii migreny jest rozpoznanie tzw. wyzwalaczy migreny i działania profilaktyczne, polegające na zmianie przyzwyczajeń, które mogą przyczynić się do zmniejszenia częstotliwości i intensywności ataków migreny, a nawet ich całkowitej eliminacji.

Dowiedz się więcej, jak zmienić swoje przyzwyczajenia, aby ataki migreny pojawiały się rzadziej i miały łagodniejszy przebieg.